Emaitzak: 3

ES EU
Fabrikazio mekanikoa (2)
Uno de los caminos del permanente desarrollo en la búsqueda de mejores herramientas condujo al recubrimiento de las mismas utilizando nitruro de titanio. Erreminta hobeak etengabe bilatzeko ibilbidean, erreminta horien estaldura asmatu zuten. Horretarako, titanio nitruroa erabiltzen hasi ziren.

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

nitruro de titanio (TiN). titanio nitruroa (TiN).

Materiala: Mekanizazio bidezko Produkzioa

Instalatze eta mantentze lanak (1)
Las técnicas PVD (Physical Vapor Deposition) consisten en la vaporización del material a depositar. Se parte directamente del material sólido que se pretende depositar para convertirlo en un vapor mediante su calentamiento o su bombardeo con iones energéticos. El vapor formado se condensa sobre la superficie del substrato formando una capa delgada. El proceso se realiza en vacío o en atmósfera controlada para evitar la interacción del vapor con el aire. El espesor de recubrimiento típico en una producción en serie es de entre 0,5 µm y 4 µm. Las aristas, los acabados superficiales con textura o los compuestos originalmente depositados en piezas decorativas fueron los nitruros, especialmente de titanio (dorado) y de zirconio (dorado más claro). Aún hoy son los compuestos más solicitados para la grifería. La necesidad de lograr colores que imiten el latón pulido o oro viejo, entre otros, ha generado el desarrollo de compuestos que presentan tonalidades distintas en función de la proporciones de los gases reactivos. PVD teknikak (Physical Vapor Deposition) jalkiarazi nahi den materiala lurruneztatzean dautza. Jalkiarazi nahi den material solidotik abiatzen da zuzenean, eta hura ioi energetikoekin bonbardatuz edo berotuz lurrun bihurrarazten da. Sortutako lurrun hori oinarrizko materialaren gainean kondentsatzen da, eta geruza mehe baT19eratzen du. Prozesu osoa hutsean edo atmosfera kontrolatuan egiten da, lurrunaren eta airearen arteko interakziorik gerta ez dadin. Serieko ekoizpenetan, estalduraren ohiko lodiera 0,5 µm eta 4 µm bitartekoa izaten da. Hasieran, pieza apaingarrietan jalkiarazitako konposatuak, gainazalen akabera testuradunak eta ertzak nitruroak ziren; batik bat, titanio nitruroa (urre-kolorekoa) eta zirkonio nitruroa (urre-kolore argiagoa). Eta oraindik ere, konposaturik erabilienak dira txorrotetan. Dena den, beste kolore batzuk lortu beharrak bultzatuta (besteak beste, letoi leunduaren edo urre zaharraren itxurako koloreak), beste konposatu batzuk ere sortu dira, gas erreaktiboen proportzioa aldatuz zenbaiT19tonu lortzeko aukera ematen dutenak.

Materiala: LANEKI_Itugintza.tmx